நாற்றமெடுக்கும் கவிதைகள்!

ரோஜாப்பூமாலைகளினூடே காண்பாய்,
முகமூடிகள் கழன்ற
என் பிணத்தின் அவலட்சண முகம்,
அருவருக்கத்தக்க முகம்.
பன்னீர், ஊதுபத்திகள் தாண்டி
நாசி துளைக்கும் நான் பாடிய கவிதைகளின் நாற்றம்,
வாழ்வெனும் கவிதையின்
பிணநாற்றம்!
கொஞ்சம் பொறுத்துக்கொள்,
எறிந்தடங்கிய சாம்பல்
உன்னைபோலிருக்கும்; ஏதுமற்று!